ngayon ko lang naramdaman na malungkot pala dito...
dati rati kasi panay ang ot... :(
gaya ng sabi ni mam nene, kapag sobrang busy...
hindi mo na mapapansin yun... :(
hanggang sa hotel yung laptop lang yung kausap ko...
hindi ko naman kasi maintidihan yung palabas sa tv... :(
mas ok pa atang nasa office magdamag...
atleast kahit papaano... hindi ko napapansin... :(
P.S. it took me 3 empty hours just to realize that i'm lonely...
----------------------------------------------
sidestory:
nagkamali kami ng baba ng station,
1 station early... he he... nakita ko kasi
yung magome sa scroll ng train...
excuses... dami lang ulit iniisip...
nakabalik naman kami ng hotel kahit papaano...
1 freezing km walk, sayang din yung 170Yen... :P
1 comment:
cheer up... at least kasama mo si nina... may translator ka na, may clown pa :P hehe.. pish :)
Post a Comment